Bezoek aan Monpazier, 28-8-2023

Monpazier

Monpazier behoort ook tot een van de mooiste Franse dorpen (Les Plus Beaux Villages de France). Er wonen zo’n 450 mensen. 

Monpazier is een bastide. Dit is dorp gebouwd volgens een vast patroon. Acht woonblokken in het vierkant met centrale markt en vier imposante ingangen. Het had ooit een strategische functie in 14e eeuw. Als je er doorheen loopt krijg je ook het gevoel dat je in een ander tijdperk bent beland. Vooral ook omdat het rondom de bastide niet bebouwd is en het op een heuveltje ligt in de middle of nowhere. Er zijn meerdere nog intacte bastides in Frankrijk. Geweldig dat dit soort vestigingen er nog zijn. Monpazier was ooit een handels centrum wat je kunt zien aan de indrukwekkende markthal.

Het valt ons weer op dat we voor het eerst in Frankrijk, ook in dit dorp, gloednieuwe luiken zien (keurig in de verf). We komen er niet goed achter waarom in Frankrijk ineens de verfkwast over het buitenwerk gaat. Ik vraag het na aan een lokale bewoner, maar die begrijpt niet wat en waarom ik dat wil weten. Maar er komt vast wel eens een antwoord. In de galerij zit een gitarist te spelen die geweldig Flamenco speelt. Dat klinkt zo mooi onder de gewelven dat ik even het gevoel krijg dat Andres Segovia, de maestro en grondlegger van de Spaanse gitaar, hier zit te spelen. Die gebruikte ook de akoestiek van gebouwen destijds. De enige keer dat ik een dergelijke akoestische klank in Nederland heb gehoord was van een violist bij de gewelven van het Rijksmuseum.
Ik kan het natuurlijk niet nalaten even Flamengo te proberen op mijn Spaanse gitaar (de slechtste gitaar die ik heb gaat al 30 jaar mee op vakantie). Ik heb een videofragmentje opgenomen.